لباس سنتی زنان ایرانی
لباسها تابلوی فرهنگی مردم خود هستند. تنوع قومیتها در ایران به تنوع پوششها منجر شده و باعث شده هر تکه از ایران به رنگی دربیاید. در این گزارش با برخی پوششهای زنان ایرانی آشنا شوید.
تنوع قومیتها در ایران به تنوع پوششها منجر شده و باعث شده هر تکه از ایران به رنگی دربیاید. تنوع آبهوایی، پیشینه تاریخی و خلق و خو و فرهنگ خاص هر خطه، لباسهای خاص هر منطقه را شکل داده است؛ لباسهایی که این روزها یا به کل خط تولیدشان متوقف شده و در حال انقراض هستند یا کنج کمدها و جالباسیها خاک میخورند. از بین تمام این لباسها، پوشش زنان ایرانی بارزتر است؛ چرا که این لباسها نمادی از فرهنگ و عقیده هستتند. بد نیست اگر سرکی بکشیم به برخی لباسهای سنتی زنان ایرانی.
لباسهای سنتی زنان ایرانی
زنان گیلانی؛ دامنهای پرچین و رنگارنگ
روسری و سربند (لچک)پیراهن یا جمه، جلیقه کت، الجاقبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از بخشهای اصلی لباس محلی زنان گیلان است. آنچه که بیشتر از همه در لباس گیلانی خودنمایی میکند، دامنهای شلیته و پرچین است و جلیقههای پولکدوزی شده است. اغلب زنان گیلان از دو سربند، یکی در زیر (لچک)و دیگری بر روی آن (دستمال)استفاده میکنند.
دستمال در نواحی مختلف گیلان اسامی مختلفی دارد، در تالش به آن «سرا بست»، در ناحیه و سرود «تونه دسمال»، در ماسال «بنشه دسمال» و در گرگان رود و خوشابر اسالم به آن «سر دستمال» میگویند. در جلگههای گیلان نیز دستمال به اسامی زیر خوانده میشود: روسری دستمال، پیله دسمال و سرفود که بر روی لچک بسته میشود و اصولا رنگ آن سفید است.
لباسها تابلوی فرهنگی مردم خود هستند
زنان آذربایجان شرقی؛ چادرا متدوالترین لباس عشایر آذربایجانی
لباس زنان آذربایجان به سه بخش سرپوش، تنپوش و پاپوش تقسیم میشود. فرم و شکل پوشاک زنانه در مناطق عشایری آذربایجان شرقی اکثریت قریب بهاتفاق به شیوه قدیم و شامل پیراهن بلند، دامن چیندار بلند و چارقد(روسری بزرگ)میشود.
عرقچین، روسری کلاغهای، شال و چارقد، چالما – شاماخی(سربند)، چپی(روسری)، آلاچارشاب(چادر رنگی)، اوربند(روبند)و چادرا(چادر)متداولترین سرپوشهای زنان روستایی و عشایر آذربایجان شرقی را تشکیل میداده است.
ادامه مطلب