ادبیات پهلوی

ادبیات پهلوی

زبان و ادبیات پهلوی

به نظر می رسد روحانیان دانشمند، از این امکان تازه و پربار داشتن متون مکتوب، مشتاقانه بهره می جستند. اوستای بزرگ با زند فارسی میانه ی آن همراه بود که اینک (هر چند هنوز هم به خط ناقص پهلوی و با آن هزوارش ها)به تمامی نگاشته شده بود. از جمله دیگر کارها در این زمینه این بود که روحانیان چکیده ها و مجموعه هایی از این زند درباره مضامین خاص را برای استفاده ی دیگران و نیز احتمالا بزرگان غیر روحانی فراهم آوردند. مهمترین این آثار، بندهش، به معنای آفرینش است که زند آگاهی به معنای آگاهی از زند، هم خوانده می شود.